Ruud van Dregt: Van een wereldstad naar werelds dorp

Bewoner aan het woord

Als geboren en getogen Amsterdammer verhuisde Ruud van Dregt 16 jaar geleden naar Warffum. Van een wereldstad naar – als je het Ruud vraagt – een werelds dorp. Hij houdt van Warffum, meer dan hij ooit van Amsterdam hield. Voor Terpen- en Wierdenland is Ruud nu lid van de werkgroep in Warffum. Hij vertelt ons over de ambities van de werkgroep en zijn persoonlijke drijfveren.

Geen moment heeft Ruud spijt gehad van zijn verhuizing van de grootste stad naar de grootste wierde van Nederland. “Of het er lastig tussenkomen was? Nee hoor. Ik ben vrij snel vrijwilligerswerk gaan doen en stelde me op als een spons. Ik ben in totaal 13 jaar vrijwilliger geweest bij openluchtmuseum Het Hoogeland en 6 jaar bestuurslid van het dorpsbelang. Dat heeft me veel contacten én kennis van het dorp opgeleverd.”

Toen Terpen- en Wierdenland zich aandiende, twijfelde Ruud geen moment om zich aan te melden voor de projectgroep. “Dit past helemaal in mijn straatje. Ik ben gefascineerd door cultuurhistorisch erfgoed en mag graag meedenken hoe we unieke eigenschappen van Warffum behouden.”

Bijzonder stratenpatroon

Een van die bijzondere eigenschappen is het stratenpatroon. ‘Een aantal parallelle straten die haaks op de kwelderwal zijn georiënteerd, waaronder een aantal zeer smalle kerkepaden’, zo is te lezen in het wetenschappelijke Verhaal van Warffum op de projectwebsite. “Er is de afgelopen jaren veel veranderd aan die kerkepaden”, vertelt Ruud. “We kijken nu hoe die hun authentieke gezicht terug kunnen krijgen. Daarvoor maakt Landschapsbeheer Groningen een huis-aan-huis-flyer en komt er een bewonersavond.”

Bewust maken

“In eerste instantie hopen we bewoners, maar ook de gemeente, beter bewust te maken van het beschermde dorpsgezicht. En welke waarde het in stand houden heeft. Zowel vanuit cultuurhistorisch oogpunt, als voor de aantrekkelijkheid als woon- en recreatieomgeving. De gemeente heeft een taak in de handhaving, maar bewoners hebben ook hun eigen verantwoordelijkheid. Ik weet dat het soms lastig is objectief te kijken naar de schoonheid van je eigen dorp, maar met een beetje goede wil kom je een heel eind.”

 

Vervelend: soms als lastig gezien

Ruud zet zich ook op ander terrein in voor zijn dorp. Zo maakt hij zich momenteel hard om glasvezel naar Warffum te krijgen. “Ik vind het leuk om iets voor het dorp te betekenen. Al word ik door sommige mensen als ‘lastig’ ervaren, dat is wel vervelend. Het wordt bijvoorbeeld niet altijd gewaardeerd als je een mening geeft over misstanden in de beschermde kern. Een behoorlijk gesprek verzandt al snel in een vervelend meningsverschil. Dat is jammer en komt het dorp uiteindelijk niet ten goede.”

Gasten ontvangen, ideeën opdoen

Ruuds vrouw runt een bed & breakfast aan huis. “Mensen komen naar Warffum voor de rust, ruimte, schoonheid van de waddenkust, maar ook voor de cultuurhistorie van de wierde. Als ik een rondje met ze wandel, luister ik behalve naar de complimenten voor het dorp, ook goed naar hun kritiek en ideeën. Over verpaupering, vuil en onkruid bijvoorbeeld. Of het plaatsen van informatiebordjes bij kerkepaden en bepaalde panden. Ze houden me bij de les.”

“Natuurlijk”, besluit Ruud, “Warffum hoeft geen museumdorp te worden. Maar we hebben er allemaal belang bij om het beschermde dorpsgezicht daadwerkelijk te beschermen én het te versterken.”